ดอยปุย

   จากพระตำหนักภูพิงคราชนิเวศน์เดินทางประมาณ 3 กิโลเมตรก็จะถึงหมู่บ้านม้งดอยปุย

                                                                     

                     เมื่อขับรถไปถึงปรากฎว่าด้านหน้าไม่มีที่จอดรถ เลยขับเลยเข้าไปจอดที่จอดรถของโรงเรียน ซึ่งเค้าทำเป็นที่รับจอดรถ จ่ายค่าจอด 30 บาท ไม่จำกัดชั่วโมง

    เดินเข้ามาดูด้านในลักษณะ เป็นหมู่บ้านมีร้านค้า ขายสินค้าของชาวบ้าน ตลอดแนว

            เดินเข้าไปเรื่อยๆ เพื่อที่จะเข้าชม สวนนำ้ตกดอยปุย โดยที่ระหว่างทางก็ได้เพลิดเพลินและก็ชมสินค้าไปเรื่อยๆ

                                                                               

        ผลิตภัณท์ของชาวเขา มีมากมายให้ได้เลือก ไม่ว่าจะไปเที่ยวที่ไหนๆในเชียงใหม่ดูเหมือนว่าจะเห็นสินค้าจำพวกเหล่านี้อยู่ทั่วไป แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า สินค้าพวกนี้สวย และมีเสน่ห์ ดึงดูดความสนใจได้มากทีเดียว

    เสื้อผ้าของชนเผ่าต่างๆมีไว้เพื่อให้นักท่องเที่ยวได้เช่าถ่ายรูป มีหลายไซส์ หลายขนาด นี่ก็คือเสน่ห์อีกอย่างหนึ่ง และก็มีนักท่องเที่ยวหลายๆคนมาเพื่อ จะใส่ชุดชาวเขาถ่ายรูปโดยเฉพาะ

                                                                               

                     ดอกฝิ่นก็มี ปลูกไว้ให้ได้เห็น สลับกับดอกไม้พันธุ์ต่างๆ

                     เดินเข้ามาจนถึงสวนนำ้ตกดอยปุย ไม่ได้ใหญ่มาก แต่นำ้ใสเชียว                                                               

 ไม่ได้มากมายนัก แต่ก็พอทำให้ตื่นเต้นได้เหมือนกัน กับดอกฝิ่นและผลของมัน พึ่งจะเคยเห็นต้นเป็นๆ

                                                                               

  เสื้อผ้ากระเป๋าของฝาก มีแต่แบบเก๋ๆทั้งนั้น ยิ่งเป็นลวดลายด้วยแล้ว มีความเป็นเอกลักษณ์ สวยดี

  สินค้าจำพวกชาและเครื่องดื่ม ไม่ได้มีแค่นี้ สินค้าจำพวกเครื่องประดับต่างๆก็มีคละเคล้ากันไป   รวมไปถึงพืชผักที่ชาวบ้านปลูกเอง