แมงต่างๆที่กินได้ของบ้านเฮา แต่ละที่จะเรียกชื่อแมงแต่ละชนิดไม่เหมือนกัน ยังมีที่ไหนมีชื่อที่แตกต่างกว่านี้ อีกไหมก็ว่ากันมา
แมงตับเตา จำได้ว่าตอนเป็นเด็กน้อย เวลาไปส่อนปลา มันสิมีแมงหลายอย่างติดมานำ หนึ่งในนั่นกะคือแมงตับเต่านี่หละ
แมงกินูน
กุดจีขี่(ขี้) กุดจี่ขี่คั่วแล้วรสชาดอย่าแซบ แต่สำหรับคนที่บ่แมนคนอิสาน ถ้าฮู้ที่มาแล้วอาจสิบ่อยากกิน เพราะมันอยู่นำกองขี้ควาย
แมงดา แมงดาที่หาได้ตามทุ่งนา มันสิมีกลิ่นแรง หรือคนบ้านเฮาบอกว่าหอมเวลาตำนำ้พริก กลิ่นกะหอม รสชาดกะแซบ แมงดาแม่บอกว่าเอาไว้ตำแจ่วเท่านั้น ห้ามกินเล่น อั่ยเรากะสงสัยว่าทำไม ที่ไหนได้แม่บอกว่ามันมีน่อย
แมงทับ อันนี่จำได้แม่น เวลาได้แมงทับมา หลังจากกินตัวมัน แล้วยายมักเอาปีกมาติดที่ฝาติบข้าว งามไปอีกแบบ
แมงแคง รสชาดแซบ แต่อย่าให้มันเยี่ยวใส่ตาเด้อหละมันแสบ
ปลาลูกคอก ปลาลูกคอก ไปหาส่อนนำแจคันแทนา
ไข่ผำ อันนี่มันอยู่ในนำ้ เขียวชะอุ่มดีแท้
ตั๊กแตน ถ้าแบบหาตามท้องนาบ้านเฮาอิหลีมันเยอะมากแทบแยกประเภทบ่ได้เลย
ฮวก เป็นตะได้นั่งใส่ขี้ดลแท้55 หาได้ตามท้องนาเหมือนกัน
แมงเม่า รสชาดมันสิออกมันๆ กินหลายละวิง แต่มีทั้งแบบกินได้และกินบ่ได้นะ คนพื้นที่สิฮู้
แม่เป้ง คั่วกินอย่าแซบ กินกับเมื่ยงได้การคักใส่บักโกพร้อม
จั๊กจั่น อันนี่กะกินเล่นบ่ได้55 เพราะมันหาได้ครั้งละบ่หลาย ต้องตำแจ่วหรือป่น
ไข่มดแดง อาหารชั้นสูงของบ้านเฮา เพราะกว่าสิแยได้ มันอยู่สูงบนปลายไม้พู้น!
แมงละงำ อยู่ในนำ้ คั่วกิน จำได้ว่าตอนเป็นเด็กน้อย มักเอามาเล่นบีบตรงท้องมัน ปากมันก็จะยาวออกมา เหมือนรถดั่ม รถตักดิน
เทา อยู่ในนำ้เหมือนกัน ลักษณะเส้นเล็กๆยาวๆ หรือประมาณว่าสาหร่ายนำ้จืดกะว่าได้
ไข่แมงดา อันนี้สิอร่อยและหายาก ต้องบอกก่อนว่ามันอยู่ตามไฮนาหรือหนองนำ้ และอยู่เหนือนำ้นิดหน่อย แต่นี่เป็นเพียงการจัดฉากถ่ายรูปมันเลยดูเหมือนว่าอยู่บนต้นไม้
แมงกิซอน กิซอนม่วนตั้งแต่ตอนหาแล้ว เพราะว่าบริเวณที่คิดว่ามีแมงซองต้องเคลียร์ให้โล่งวิดนำ้ใส่ แล้วยำ่ แล้วมันจะไต่ขึ้นมาเองหละเก็บเอา อันนี้บอกเล่าจากความทรงจำในวัยเด็ก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น