ยายไม่เคยคิดแต่งงานใหม่เลย ใช้ชีวิตอยู่กับลูกหลาน และใช้ชีวิตที่เหลือระลึกถึงสามีตลอดมา สัมผัสได้จากเวลาที่ยายเล่าเรื่องราวของตาให้หลานๆฟัง เพราะเราเกิดในชนบท ทุกวันศุกร์หลานๆทุกคนจะมานอนรวมกันที่บ้านของยาย
จนพวกเราเริ่มเติบโต แล้วแยกย้ายมีแบบแผนของชีวิตใครชีวิตมัน ยายก็ยังคงใช้ชีวิตแบบเดิมตลอดมา กราบไหว้บูชาพระพุทธรูปองค์นั้น เข้าวัดทำบุญ จากวันนั้นวันเวลาผ่านมา 50 กว่าปีนับตั้งแต่ตาเสีย
จนถึงวันนี้ที่ยายเริ่มเหนื่อยล้า ยายอายุปาเข้าไป 84 ปี ด้วยความชราและสังขารอันอ่อนล้า ป้าได้โทรหาหลานๆมารวมตัวอีกครั้งเพื่อจะลายายตลอดกาล
แปลกใจทุกคนร้องไห้แต่ทำไมยายสีหน้าไม่ได้มีความหวาดกลัวใดๆเลย หน้าตาเหมือนกับรอวันนี้มากนาน โดยที่มีพระพุทธรูปองค์ที่กราบไหว้ ตั้งไว้ไม่หายตัว
เมื่อยายจากไป ข้าพเจ้ารับหน้าที่ซื้อที่บรรจุอัฐทิเมื่อไปถึงร้าน ป้าสั่งให้ซื้อมา 2 อันเลยงง แต่พอถึงเวลาบรรจุอัฐทิผู้ใหญ่ได้เจาะตรงฐานพระพุทธรูปองค์ที่ยายกราบไหว้ทุกวัน ปรากฎว่าในนั้นเป็นอัฐทิของตา หลานๆที่ได้เห็นนำ้ตาไหลพราก มันเป็นเรื่องใหม่สำหรับเราเพราะไม่เคยรู้ แต่บรรดาป้าลุงเค้าเฉยๆเพราะท่านรู้อยู่แล้ว
ตลอดเวลาที่ยายและผู้ใหญ่ไม่เคยได้บอกหลานๆ เพราะกลัวว่าหลานๆจะกลัว หรืออาจเพราะวันเวลามันเนิ่นนานเรื่องราวเลยถูกลืม แต่นั่นไม่ใช่สำหรับยาย สำหรับยายแล้วมันช่างเป็นช่วงเวลาแห่งการรอคอยที่นานแสนนาน สำหรับที่จะได้พบกับตาอีกครั้ง แล้วอัฐทิของท่านทั้งสองก็ถูกย้ายมาอยู่ที่วัดด้วยกัน
นี่คือเรื่องจริง แม้กระทั่งตัวเองยังเซอร์ไพรส์ ไม่นึกว่ารักแท้จะมีอยู่จริง และกับคนใกล้ตัวอีกต่างหาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น